Znalazłyśmy rosnące przy drodze drzewa orzecha laskowego. Ile było radości. Najpierw były zwiady, zebrałyśmy kilka i sprawdziłyśmy czy są pełne. Rozłupałam obcasem jak za dawnych czasów, kiedy obcasów jeszcze nie nosiłam i robiło się to butem. Pełne. Pyszne. nazbierałyśmy pół torby. Uwielbiamy orzechy, każde z nas ma swoje typy: mała lubi laskowe i pistacje, Tata zdecydowanie pistacje (to już na pewno uzależnienie), a ja orzechy włoskie, ale te niedojrzałe, młode, bo kojarzą mi się z dzieciństwem. U babci w ogrodzie rósł wielki orzech włoski, zbieraliśmy orzechy do płóciennych worków i suszyliśmy przy piecu kaflowym.  Najlepsze są takie, które można rozłupać ręką, a w środku są jeszcze białe. Słodkie i pachnące. Mniam...

Dziś zrobimy je z karmelem, albo dodamy do kakao z bitą śmietaną. W sam raz na rozgrzewkę :)